Pogrzeb w obrządku buddyjskim

W buddyzmie śmierć to przejście do kolejnego wcielenia lub – dla oświeconych – wejście w nirwanę. Pogrzeb ma charakter refleksyjny, skupiony na medytacji, współczuciu i duchowym wsparciu dla zmarłego.

Obrządek Buddyjski – cisza, medytacja i droga ku oświeceniu

Przygotowanie ciała
  • Ciało jest traktowane z wielkim szacunkiem, obmywane i ubierane w proste szaty
  • W niektórych tradycjach ciało pozostaje przez kilka dni w spokoju – by umożliwić przejście świadomości
  • Wokół ciała umieszcza się kadzidła, kwiaty i obrazy Buddy – symbole pokoju i przebudzenia
Ceremonia pogrzebowa
  • Odbywa się w świątyni, domu lub na cmentarzu
  • Mnisi lub bliscy odmawiają sutry, np. Sutrę Serca lub Sutrę Lotosu
  • Uczestnicy medytują, recytują mantry i modlą się o dobre odrodzenie zmarłego
  • W niektórych tradycjach (np. tybetańskiej) czyta się BardoThödol – „Księgę umarłych”, która prowadzi duszę przez stany pośrednie
Kremacja i symbolika
  • Ciało jest zazwyczaj kremowane, choć w niektórych krajach (np. Japonia) dopuszcza się pochówek
  • Prochy mogą być przechowywane w urnie w świątyni, rozsypane w naturze lub złożone w stupie
  • Pogrzeb nie jest okazją do żalu, lecz refleksji nad nietrwałością życia (anicca)
Żałoba i pamięć
  • Rodzina może przez 49 dni odmawiać modlitwy i ofiarowywać zasługi zmarłemu – to czas przejścia przez bardo
  • Rocznice śmierci są obchodzone modlitwą, medytacją i ofiarami dla świątyni
  • Nie stawia się zniczy – zamiast tego zapala się lampki oliwne jako symbol światła